PIŁKA NOŻNA

Moim ulubionym klubem piłkarskim jest FC Barcelona.

Futbol Club Barcelona – hiszpański wielosekcyjny klub sportowy, istniejący od chwili założenia drużyny piłkarskiej. Założony w 1899 przez grupę Szwajcarów, Anglików i Hiszpanów, z czasem stał się katalońską instytucją o dużym znaczeniu społecznym. Jego dewiza to Més que un club (pl. Więcej niż klub). Barwy klubowe Barcelona zaczerpnęła od szwajcarskiego klubu FC Basel.
Drużyna piłkarska należy do najbardziej utytułowanych zespołów świata w tej dyscyplinie – ma na koncie dwadzieścia dwa mistrzostwa Hiszpanii, dwadzieścia sześć Pucharów Króla Hiszpanii, dziesięć Superpucharów Hiszpanii, cztery Puchary Europy, cztery Puchary Zdobywców Pucharów, cztery Superpuchary Europy, dwa razy Klubowe Mistrzostwo Świata/Puchar Interkontynentalny i wiele innych trofeów.
Klub ma 162 979 socios – członków klubu – i miliony culés na całym świecie, z których część zrzeszona jest w penyach, czyli oficjalnych fanklubach, których jest 1054. Posiada również rozbudowaną infrastrukturę – stadiony Camp Nou, Mini Estadi, miasteczko sportowe Ciutat Esportiva Joan Gamper, szkółkę La Masía i halę Palau Blaugrana, w której rozgrywają swoje mecze zawodnicy innych sekcji.
Poza sekcją piłkarską do FC Barcelona należą jeszcze: Regal FC Barcelona, FC Barcelona-Intersport, FC Barcelona Sorli Discau i FC Barcelona Hoquei Gel. Klub posiada także rezerwową i młodzieżową drużynę piłki nożnej (FC Barcelona B), a także profesjonalne zespoły futsalu (FC Barcelona Senseit), koszykówki kobiet (UB-Barça), rugby (FC Barcelona Rugby), piłki nożnej kobiet oraz liczne sekcje amatorskie.
Drużyna z Camp Nou na arenie międzynarodowej startuje nieprzerwanie od 50 lat, czyli od początku powstania europejskich pucharów. Jest jednym z trzech klubów, które od założenia Primera División, czyli od 1929 roku, nieprzerwanie grają w najwyższej klasie rozgrywkowej Hiszpanii.Tarcza herbowa klubu posiada, popularny w XVI-wiecznej Europie, kształt dzbana. Jest to tarcza trójdzielna, gdzie dwa górne pola przedstawiają krzyż świętego Jerzego i barwy Katalonii, co nawiązuje do godła Barcelony, zaś w polu dolnym widnieje piłka na tle czterech granatowych i trzech bordowych pasów – barw klubowych. Pola górne od dolnego oddziela żółty pas, na którym widnieją inicjały klubu – FCB. Istnieją trzy legendy związane z kształtem tarczy. Pierwsza z nich głosi, że Joan Gamper wzorował się na herbach klubów szwajcarskich. Druga wersja mówi o konkursie, jaki rozpisano wśród kibiców, a rysunek kartusza dostarczył anonimowy fan. Trzecia podaje, iż wygląd herbu opracowali pierwsi członkowie klubu wraz z założycielami, ale kształt tarczy to pomysł Gampera. Pierwszą wersją była odznaka Barcelony z koroną i nietoperzem. Kilka lat później dodano dębowo-palmowy wieniec sławy na tle prostokątnego dwudzielnego, granatowo-żółtego pola, a następnie obwiedziono go okrągłą obwódką z rokiem założenia klubu i jego nazwą. Po tym jak w 1908 roku Joan Gamper uratował Klub z tarapatów finansowych postanowiono odświeżyć herb, stworzyć coś całkiem nowego. Wśród sympatyków Klubu ogłoszono konkurs na nowy wygląd herbu, a swoją wizję mógł przedstawić każdy. Zwycięskim projektem okazał się pomysł Carlesa Comamali, który grał dla Barcelony w latach 1903-12, poza tym studiował medycynę i był artystą. Comamala przedstawił następującą wizję herbu: figura w kształcie wazy, w której dwóch górnych polach znajdują się krzyż świętego Jerzego (patrona Katalonii) i flaga Katalonii. Środek herbu przecina poziomy złoty pas, na który widnieją inicjały Klubu. W dolnej części znajduje się pole w kolorach bordowo-granatowych, a na jego środku widnieje piłka. Na wersji herbu, która utrzymała się po dziś dzień widzimy poszanowanie piłkarskich tradycji oraz przywiązanie do miasta i narodowości. Od zmiany herbu w 1910 roku następowały jedynie kosmetyczne poprawki. W 1936 zmieniono kształt skrzydełek, zmianie uległ także pas, na którym widoczne były inicjały – na kolor czarny. Żółte pasy dzielące zostały zlikwidowane. Pojawiła się także nowa piłka, na wzór tej, którą rozgrywano mecze w Primera División. Gdy w Hiszpanii zakończyła się wojna domowa, logo uległo kolejnej modyfikacji, co nastąpiło pod naciskiem faszystowskiego rządu. Usunięto dwa z czterech pasów, symbolizujących flagę regionu. Zmianie uległ także kolor pasa – z czarnego na żółty, na której znajdowały się nowej, bardziej hiszpańsko brzmiącej nazwy klubu C.F.B.Herb z okazji stulecia klubu W 1946, zmieniono ułożenie skrzydełek i do monogramu dodano de z napisem znajdującym się na zmienionym, białym tle. Kolor piłki zmieniono na czerwony. Czternaście lat później znikł jednak przyimek de, zmieniono również tło pasa na żółty. Ten projekt emblematu utrzymał się do 1974. Na siedemdziesięciopięciolecie klubu przywrócono dawne inicjały, które zostały umieszczone na białym tle. Zmieniono nieznacznie kształt skrzydełek. W 1975 zmieniono po raz kolejny pas, na kolor żółty. Ów pas po raz pierwszy połączono z żółtym obramowaniem. Ostatni projekt przyjęto 28 sierpnia 2002, a przedstawił go Claret Serrahim. Liczba zakończeń na skrzydełkach została zredukowana do jednego, z monogramu usunięto kropki – teraz widnieje napis FCB. Także piłka znajdująca się w dolnej części herbu zmieniła barwę na żółtą.